Maçla ve Barcelona ile ilgili çok fazla şey yazmıyacağım.Zira artık sıktıklarını düşünenlerdenim,bu düşüncemin yeni olmadığını hatta bu sene Şampiyonlar ligi ve Real maçları dışında Barcelona yı çok fazla izlemek istemediğimi belirteyim.Çünkü bir film ne kadar klasik olursa olsun 3 sene üst üste herhafta da izlenmiyor ki arkadaş.Final maçını gördünüz işte sıkmadan karşılarına çıkabilecek en güçlü rakibi bile ne hale getirdiler.
Benim asıl değineceğim bu takımı başarıya taşıyan nedenlerden biriyle ilgili.Nedir o şey;Arkadaşlık.
Fotoğrafa bir daha bakın, ne demek istediğimi konuyu bilenler hemen anlayacaklardır.Bilmeyenlere de anlatayım.Final maçın da takımın kaptanı olarak Xavi çıktı ve pazubandı 88.dk. ya kadar taşıdı,bu dk.dan sonra oyuna takımın 1.kaptanı olan Puyol girdi normal olan oyuna devam eden Xavi'nin kaptan olarak maçı bitirmesiydi nitekim Puyol'da oyuna girerken kendine pazubandı işaret eden Xavi'ye gerek yok sen devam et işareti yapsa da Xavi hiç tereddüt etmeden 1.kaptanına pazubandı verdi ve Puyol maçı kaptan olarak tamamladı.Ama asıl önemli olan takım kupayı almak için seramoniye çıkarken takımın kaptanı olarak Abidal in çıkmasıydı,sezon un ortasında çok önemli bir hastalık geçiren ve hayati bir ameliyat tan sonra bile sezon sona ermeden kendini tekrar takımın içine dahil edebilen Abidal için çok önemli bir jest ti bu.Ki bilmeyenler için hatırlatmakta fayda var Barcelona takımı bir antreman öncesinde Abidal'i ameliyat eden doktoru soyunma odalarına davet edip tüm takıma alkışlatarak muhteşem bir insanlık dersi vermişlerdi.
Benim için artık Barcelona oynadığı futboldan çok bu verdikleri insanlık dersi ile daha önemli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder